Czym są europejskie normy emisji spalin EURO? Jakie wymagania nakłada norma EURO 6?

Europejskie normy emisji spalin EURO zostały wprowadzone, aby ograniczyć emisję szkodliwych substancji z pojazdów silnikowych, takich jak tlenki azotu (NOx), cząstki stałe, węglowodory (HC) i tlenek węgla (CO). Każda nowa generacja normy EURO wprowadza coraz surowsze limity, co zmusza producentów pojazdów do stosowania bardziej zaawansowanych technologii.

Norma EURO 6, która weszła w życie we wrześniu 2015 roku, nakłada szczególnie rygorystyczne wymagania dotyczące redukcji emisji NOx i cząstek stałych. Na przykład, dla pojazdów z silnikami wysokoprężnymi (diesel) maksymalny poziom emisji NOx wynosi 80 mg/km, a dla cząstek stałych 4,5 mg/km. Norma EURO 6 wprowadziła także limity na liczbę cząstek stałych (PN) i wymaga stosowania filtrów cząstek stałych (DPF) oraz systemów selektywnej redukcji katalitycznej (SCR), aby spełnić te wymogi. Wdrożenie normy EURO 6 przyczyniło się do znacznej redukcji zanieczyszczeń powietrza i poprawy jakości życia mieszkańców Europy.

Czym są normy EURO? 

Normy EURO to zestaw regulacji prawnych, które określają maksymalne dopuszczalne poziomy emisji spalin z pojazdów silnikowych. Te normy zostały wprowadzone w Unii Europejskiej z początkiem lat 90. XX wieku w celu walki z zanieczyszczeniem powietrza i jego negatywnym wpływem na zdrowie publiczne oraz środowisko. Każda kolejna wersja normy, począwszy od EURO 1 aż po obecnie obowiązującą EURO 6, stopniowo zaostrzała limity emisji różnych szkodliwych substancji, takich jak tlenki azotu (NOx), tlenek węgla (CO), węglowodory (HC) oraz cząstki stałe (PM).

Przykładowo, norma EURO 1, wprowadzona w 1992 roku, była pierwszym krokiem w regulacji emisji spalin, natomiast norma EURO 6, obowiązująca od 2015 roku, wymaga zastosowania zaawansowanych technologii, takich jak filtry cząstek stałych (DPF) i systemy selektywnej redukcji katalitycznej (SCR), aby osiągnąć wymagane poziomy emisji. Normy EURO są nieustannie aktualizowane i zaostrzane w odpowiedzi na rosnące wyzwania związane z ochroną środowiska i zdrowia publicznego.

Na jakim obszarze obowiązuje norma emisji spalin EURO?

Norma emisji spalin EURO obowiązuje na terenie Unii Europejskiej oraz Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG). Obejmuje to 27 państw członkowskich Unii Europejskiej oraz Islandię, Liechtenstein i Norwegię, które są częścią EOG. Wszystkie nowo rejestrowane pojazdy w tych krajach muszą spełniać aktualnie obowiązujące normy EURO, co ma na celu ograniczenie negatywnego wpływu transportu na środowisko i zdrowie publiczne. 

Dodatkowo, niektóre kraje poza UE, takie jak Szwajcaria, również przyjęły normy EURO, aby poprawić jakość powietrza. W praktyce oznacza to, że producenci pojazdów muszą dostosować swoje produkty do tych regulacji, aby móc sprzedawać je na tych rynkach. Normy EURO są jednym z kluczowych narzędzi polityki ochrony środowiska w Europie, promującym innowacje w dziedzinie technologii motoryzacyjnych i przyczyniającym się do redukcji zanieczyszczeń powietrza.

Jakich pojazdów dotyczy norma EURO 6?

Norma EURO 6 obejmuje szeroki zakres pojazdów, które muszą spełniać surowe wymagania dotyczące emisji spalin. Wprowadzone przepisy mają na celu znaczne ograniczenie emisji tlenków azotu (NOx), cząstek stałych, węglowodorów (HC) i tlenku węgla (CO). Poniżej wyszczególniono rodzaje pojazdów, których dotyczy norma EURO 6:

1. Samochody osobowe. Nowe pojazdy rejestrowane po wrześniu 2015 roku, zarówno z silnikami benzynowymi, jak i wysokoprężnymi (diesel).
2. Lekkie pojazdy dostawcze. Pojazdy używane do transportu towarów, które również muszą spełniać normy emisji EURO 6.
3. Ciężarówki. Pojazdy ciężarowe o dużej masie, wykorzystywane do przewozu towarów na większe odległości.
4. Autobusy. Pojazdy przeznaczone do przewozu pasażerów, w tym miejskie autobusy komunikacji publicznej.
5. Pojazdy specjalistyczne. Takie jak pojazdy komunalne (np. śmieciarki), które muszą spełniać te same wymagania emisji co inne kategorie pojazdów.

Wprowadzenie normy EURO 6 dla tych pojazdów ma na celu poprawę jakości powietrza, szczególnie w obszarach miejskich, gdzie zanieczyszczenie spalinami jest szczególnie uciążliwe dla zdrowia publicznego. Producentom narzuca się konieczność stosowania nowoczesnych technologii oczyszczania spalin, takich jak filtry cząstek stałych (DPF) i systemy selektywnej redukcji katalitycznej (SCR), aby spełniać surowe wymagania normy EURO 6.

Kiedy nastąpiło wprowadzenie normy EURO 1 - pierwszej europejskiej normy dotyczącej dopuszczalnej wartości emisji spalin?

Norma EURO 1 została wprowadzona w 1992 roku jako pierwsza europejska regulacja dotycząca dopuszczalnych wartości emisji spalin z pojazdów silnikowych. Miała na celu ograniczenie emisji szkodliwych substancji, takich jak tlenki azotu (NOx), węglowodory (HC), tlenek węgla (CO) i cząstki stałe (PM).

Kolejne wprowadzane normy:

• EURO 2 Wprowadzona w 1996 roku, z bardziej rygorystycznymi limitami emisji niż EURO 1.
• EURO 3 Wprowadzona w 2000 roku, wprowadzająca dalsze redukcje emisji NOx i PM.
• EURO 4 Weszła w życie w 2005 roku, zmniejszając dopuszczalne poziomy emisji o kolejne procenty.
• EURO 5 Wprowadzona w 2009 roku, zaostrzająca limity emisji zwłaszcza dla pojazdów z silnikami wysokoprężnymi.
• EURO 6 Obowiązująca od 2015 roku, z najsurowszymi dotąd limitami emisji, wymagająca zaawansowanych technologii redukcji zanieczyszczeń.

Jakie wymagania stawia norma EURO 6? Emisji jakich substancji oprócz tlenków azotu dotyczy?

Norma EURO 6 jest jedną z najbardziej rygorystycznych regulacji dotyczących emisji spalin z pojazdów silnikowych w Europie. Wprowadza surowe limity emisji nie tylko tlenków azotu (NOx), ale również innych szkodliwych substancji. Wymagania normy EURO 6:

1. Tlenki azotu (NOx) Limity wynoszą 80 mg/km dla pojazdów z silnikami wysokoprężnymi i 60 mg/km dla pojazdów z silnikami benzynowymi.
2. Cząstki stałe (PM) Maksymalna dopuszczalna emisja wynosi 4,5 mg/km. Dodatkowo wprowadzono limity liczby cząstek (PN).
3. Tlenek węgla (CO) Limity wynoszą 500 mg/km dla silników wysokoprężnych i 1000 mg/km dla silników benzynowych.
4. Węglowodory (HC) Maksymalna dopuszczalna emisja wynosi 100 mg/km.
5. Węglowodory i tlenki azotu (HC+NOx) W przypadku silników benzynowych limit wynosi 170 mg/km.

Norma EURO 6 wymusza na producentach stosowanie zaawansowanych technologii oczyszczania spalin, takich jak filtry cząstek stałych (DPF) i systemy selektywnej redukcji katalitycznej (SCR), aby spełnić te surowe wymagania.